deze pagina gaat over de watersnoodramp van '53' hier gaat u meer leren over de watersnoodramp.

In 1953 werd de Nederlandse bevolking opnieuw gewezen op de kracht van de zee. Op 1 februari van dat jaar vond de Watersnoodramp plaats, een van de grootste overstromingen uit de geschiedenis van Nederland.

De Watersnoodramp van 1953 was een grote overstroming en de laatste in de Nederlandse geschiedenis die veel slachtoffers maakte, vooral in Zeeland. Op de nacht van 31 januari 1953 kwam er een zware storm richting Zeeland en Zuid-Holland. Het was de Noordwesterstorm en daarbij was het ook nog eens springtij. Dat betekende dat het water hoger stond dan normaal. Door de wind werd het water richting Zeeland en Zuid-Holland geblazen. De polders liepen over, huizen stortten in of spoelden weg, kinderen zagen hun ouders verdrinken, ouders zagen hun kinderen meegesleurd worden door het water.

Iedereen probeerde naar een plaats te gaan waar het water hen niet kon bereiken, zoals kerken. Na de storm werden de mensen opgevangen in scholen, kerken en cafés. Door het water was de telefoonverbinding verbroken zodat de rest van Nederland niet wist wat er gebeurd was in Zeeland en Zuid-Holland. Er was toen ook nog bijna geen televisie en al helemaal geen internet, dus het nieuws verspreidde zich maar heel langzaam. 3 dagen na de ramp konden mensen pas helpen. Niet alleen Nederland maar ook België, Amerika, Frankrijk en Engeland hielpen mee.

Bij deze ramp kwamen meer dan 1800 mensen en 34.000 dieren om en daarbovenop was er nog eens miljarden guldens aan schade. Heel Zeeland, een stukje van Zuid-Holland en een stukje van Noord-Brabant was ondergelopen.